دنیای ما
نگاهی به دنیای پیرامونمان و آنچه که بر ما می گذرد و تلاشی جهت ساختن دنیایی بهتر برای زیستندنیای ما
نگاهی به دنیای پیرامونمان و آنچه که بر ما می گذرد و تلاشی جهت ساختن دنیایی بهتر برای زیستنبدانیم که در چه راهی گام برمی داریم
امروز رسانه ها خبر از حمله به منزل شیخ شجاع مهدی کروبی را دادند و چندی پیش خبر نصب درب آهنی مقابل منزل آقای موسوی و خانم رهنورد، و هیچ خبری از وضعیت این آقایان و همسرانشان نداریم.
به یاد سخنان آقاق کروبی در مناظره تلوزیونی با آقای موسوی قبل از انتخابات افتادم. که هشدارهایی را می دادند و تذکراتی را به آقای موسوی که راه سختی در پیش است و ممکن است با مشکلات بسیاری مواجه شوند و هردو آمادگی خود را برای رویارویی با مسائل پیش رو اعلام کردند و می دانستند که در چه راهی قدم می گذارند.
گویی همان زمان پیش بینی هایی وجود داشت از عملکردهای دولت و حاکمان فاسد که چه در سر دارند و چه برنامه ریزی هایی کرده اند. ولی به گمانم خودشان هم انتظار این همه وحشیگری و اوباشیگری را نداشتند که در این خصوص روی همه را سفید کردند.
در این مدت شاهد وقایع دردناکی بودیم.عده ای جانشان را از دست دادند و بسیاری را به زندانها انداختند از مردم عادی گرفته تا فعالان سیاسی و حقوق بشر و روزنامه نگار و خبرنگار و ...
و ما در خبرها خواندیم از شکنجه ها و سختی هایی که بر آنها می گذرد، از شرایط سخت و دشوار آنها از دادگاههای نامنصفانه آنها و نتوانسیم هیچ کاری انجام دهیم نمی دانم می توانستیم و نکردیم یا کاری از دستمان برنیامد نمی دانم آیا تمام تلاشمان را کردیم یا هنوز جایی بیشتر برای تلاش کردن وجود داشت . و اکنون نزدیک به دو سال است که این وضعیت شروع شده و ما هر روز شاهد بدتر شدن این اوضاع هستیم و امروز هم نوبت به آقایان کروبی و موسوی و همسرانشان رسید.
آیا اینبار نیز می توانیم به راحتی بگذریم و دست روی دست بگذاریم و منتظرخبرهای جدید باشیم که چه می شود بلکه از جایی خبری دریافت کنیم یا منتظر بیانیه ای هستیم یا مناسبتی که به خاطر آن به خیابان بیاییم آیا دلیلی بزرگتر از این می خواهیم.
درست است که جو امنیتی شدیدی در این شرایط ایجاد می کنند و هرگونه اعتراضی را با وحشیگیری های خود خنثی می کنند و عده ای در این میان کشته یا دستگیر می شوند و به هرحال هزینه هایی به همراه دارد، اما باید بدانیم هرکدام از ما اگر زمانی رنگی به عنوان سبز را برگزیدیم یا دستانمان را به علامت پیروزی بالا بردیم یا مشتهامان را گره کردیم و خواهان نابودی دیکتاتوری شدیم، خواه ناخواه وارد راهی شدیم با همه عواقب و آنچه که در پی دارد. و امروز در این مسیر به این نقطه رسیدیم.
اگرچه در این مدت انتقادات بسیاری به آقایان کروبی و موسوی وجود داشت اما آنها بر سر مواضع خود ایستادگی کردند و اکنون ما نباید آنها را تنها بگذاریم.
همانطور که خانواده هایی در مقابل زندان اوین تجمع می کردند و می کنند برای گرفتن پاسخی از وضعیت زندانیان ما نیز در مقابل زندان آقایان کروبی و موسوی و همسرانشان تجمع کنیم و خواستار آزادی آنها باشیم.
